ای یار ما بـر گو چـرا ، دل را تو رسـوا میکنی
امروزِ ما هجـران کنی ، وصلت به فـردا میکنی
تیری زنی از اندرون ، بنگر که خونش شد برون
باز آمدی از آسمان ، خود را به دل جا میکنی
گه خون کنی دل ر...
زخمِ عشقت را کنم درمان ، به درمانی که نیست
خیس خواهد شد دلم ، در زیرِ بارانی که نیست
از وصالت غـرقِ غـرقـم ، کس نمی دانـد ولی
خسته ام گـویا بـه زیـرِ بارِ هجرانی که نیست
در غَمَت رفت آن جوانی...
دیوانه گی ام در دلِ دیوانه نگنجد
فریاد ازان مِی که به پیمانه نگنجد
...
غمهای جهان جای بگیرد به دل آری
غمهای دلـم داخلِ ایـن خـانه نگنجد
...
لبریز شد از جامِ وصالت دلم اکنون
آن جام...
آبی زِ دیدِگانم ، بر گَردِ راه کردم
رویت بدیدم آخر ، از بس که آه کردم
کس کِی کنم ملامت ، یا از کسی شکایت
بختم سیاه بودی ، بنگر چو ماه کردم
در راه صادقَم من ، زیرا که عاشقَم من
زاهد گُمانت ا...
پیرِ عشقم من ، گمان کردی تو را همبازی ام ؟
یا که پنداری مرا در خدمتِ سربازی ام ؟
هرکه می بیبند مرا گوید به مستی کم بکوش
آب در دستانم اَلکُل می شود ، من رازی ام
گاه گاهی می نویسم سرگذشتم را بسی...
تبلیغات
