بنام آن قداستی که وامدار این زن است
به شعر های زرد من که حامی زن وتن است
تمام ماجرای ما خلاصه میشود در این
زنی که عمقِ آتش است و انتقام سرزمین

سعیده طباطبایی تبسم

بخشی از یک ترانه...

بنام ساقی عاشق
که مستانه نگاهش را
چه دزدانه فدای یار میراند
ولی این راز پنهان را
فقط جام می و
لبهای پُر انکار میداند
حواست هست آن راوی
ته فنجان فالت را
که با دستان لرزانش
تو را از طالع ...

چقدر دلتنگم این روزا منو غمها شبو تنها
یه بغضی تو گلو دارم از این دنیا از این دنیا
صدای بی کَسی هامو شنیده اون که تا دیروز
فقط اسمم رولبهاش بود ولی خالی شده امروز
همیشه شاه بیت من غزل بارون چشماته...

جامهای شوکران لبریز
جرعه جرعه مرا بنوشانم
نوش جانم ! امیر بی رحمی
ترمه ایی از کفن بپوشانم

تازیانه نمی زند باران
وای از این چشمهای افراطی
چتر وا کن که آبروریزیست
مُردم از عشقهای اسقاطی

پش...

تاوان اشتباه! با تو یکی شدن
غم نامه ام بخان .ای مرگ بی کفن
مرز سکوت تو. تا بی نهایت است
بشکن غرور خود. شهزاده ی سخن
این شعر آخرست. درسوگ عشق تو
نازت نمیکشم نفرین به قلب زن
آدم نمیشوی .ای آه سینه...