بی زارم از بهشتی

که آرامِ بیقراری ام

بی تو

با حوریان باشد

...............................................................

باید شست چشمها را

تا این ابر

به یاد آرد تصویر نگاهی را
...

برای غسل ماه

چاه آن شب

اشکهای علی را پس داد


تقدیم به حضرت زهرا (س )

بارون داره می باره

از آسمون می باره

از اون بالاها می یاد

از توی ابرا می یاد

تو کوچه های نمناک ، بوی گل یاس می یاد

رو شونه های نسیم ، بوی شقایق می یاد

...

چه زیبا می شوند آرزوهای من

وقتی که

با خیال قدمهایت

پاک می کنم رد پای نبودنت را

....................................................................

عاقبت عصا به دست خواهد شد

شهری...

خوشا به حال شهری

که هر بامدادِ زمستان

چشمانِ آدم برفی ها

خیره به رؤیاهای یخ زده نیست

........................................................

برفها

آب شدند

دیدم در این جنگل
...