برقله
هر اوکه
بر ایستاد
بلندتر
سیلی می خورد از
باد
ماهی
برنشسته بود
بر فراز درختان وارونه
ماهی
از میان شاخه ها می گذشت
وماهی که در کنار من
-روبروی من-
-روبروی ماهی-
لبخند می زد
با یک حرکت دستانش
ناگهان
دنیای وارونه بر آشفت
ماه را
بدونیم...
بهمن زدگان
اززندگی در
گورستان شهر
خواهند فسرد
ارهراسِ دفن
در بهمنی دیگر
در روزهای برفی این زمستان
به کوه اگر
نزنند...
ماندن
خنده می شود
بر وسعت لبهایم
رفتنم
قطره شود اگر
در گوشه ی چشمت
برف
اگر نبود
رد پایت گم می شد
بر روی سبزه ها
تبلیغات
