مرا دادی به دستِ موج غمها
تو ای سیمین تنِ رخساره زیبا
از آن روزی که دیدم بی وفایی
شـدم تنهــا ترین تنهای دنیـــا
* لیلی اله یاری *

دلم خونین شد از درد جدایی
ندارم طاقت این بی وفایی
بیاور با...

غم و غصّه که خندیـــدن ندارد
و حــالِ زارِ مــن دیــدن نـــدارد
گُل پژمرده ی این دشت غمگین
به چنگالِ خــزان چیــدن نـدارد
* لیلی اله یاری *

غزل بانو ! نگارم بودی ای کـاش
تو یاقوتِ اَنـارم بـ...

منــم پاییـزِ سـرد ، ای نازنیــن ، محبــوبِ طنّـازم
دلم خون شد از این اخمت،تو اِی معشوقِ لجبازم
مـرا امشب به آغوشِ پُر احساست ، پذیـرا باش
که من بـا نـازِ لبخنـدت ، نَــوازم ســازِ اعجــازم
تبسّم ...

مرا جز عاشقی دیگر هنر نیست
که این دلدادگی دور از خطر نیست
طریقِ عشق می جویم ، خدا را
مکُن منعَم کزین خوشتر سفر نیست
خبر خوش دارم از میخانه صد شکر
که شیخ و محتسب آن را خبر نیست
مکُن آشفته ...

گلبرگِ لبت دوای هر دردِ من است
آغوشِ تو گرمیِ دلِ سـردِ من است
گفتی ز سَفَر، تو را چه سوغات آرم
دیدارِ تو بهترین رَه آوردِ من است ...
* لیلی اله یاری *
....

پندی بشنــو بهانه کــم کن ، ای دل
...