می نگارم از ''قلم" از "نون" و از "ما یسطرون"
تخته بر دکان جهل و وحیِ بر ردّ جنون

از همای بانگ "اقرا باسم ربکْ" در حرا
تا کلام ختم اکمال و نهیب "کافرون"

یادبودی از الستُ و ذره و "قالوا بلیٰ"...

صبح است و هوای آفتاب است مرا
در زلف بنفشه پیچ و تاب است مرا

شبنم چه نکو نشسته بر صورت گل
باغست و طراوت شباب است مرا

نازست عروس بید و مویش به چمن
زین شعبده شور و التهاب است مرا

باران زده ...

آمد   و   چنگ   حزین  بر  دل شیدا  زد و رفت
شور  می‌کرد  و  شکر  در  غزلِ  ما  زد  و  رفت

خُمِ  سر  بسته‌یِ  ما  را  که  ز  هفتش  بِگُذشت
مُهر بشکست و به سَرْ ، فتنه و غوغا زد و رفت

چون  بفه...

هر شب دل سر گشته ی بیتاب
هر صبح من و پر زدن از خواب
هر روز بلندای نگاه تو و خورشید
هر شام دو چشم نگران در پی مهشید


ای مستی رفتار
هذیان لب و لکنت گفتار
ای خسته دلان از تب داغ تو سبکبار
ای عش...

ای تمام ترانه‌ی هستی
در رگم ای امید روح افزا
ای شکوه سیاه طولانی
برق چشمان من در این یلدا
-------
عطر بارانِ من ، شمیم چمن
با تو ام ای تراوش مهتاب
نازک واژه های شعر من
چینی ترد خلوت سهراب
---...