پدر
.
پدر در صدر دارد یک نشانه
شمارد آیه ها را دانه دانه
چرا سر یا که پیشانی گذارد
که از عترت نهد تاجی ز خانه
محبت شهر را گیسو پراکند
که از عطر غزل شد جاودانه
من از آزادگان هرگز نپرسم
چرا ش...

من از مشق تو مدهوشم
که فردا از هزار دستان دلم بی پرده می گیرد
تو آن پروانه ی مستی
که از چشم فروغ من دلت بی وعده می میرد
اگر برگیرم از شعری،
شب و پروانگان ،هستی،تب و یک دل ز سرمستی
بباید دیده ...

شعری به سخره نگفتم
از عشق مهره نگفتم
هر شعر از صدق دل
هرگز به چهره نگفتم
در یاد من تو صلایی
این را به غرّه نگفتم
در سایه ها،تب خورشید
از مه به زهره نگفتم
از شعر ،شاعر و دریا
مه را ستاره نگف...

نوک پرگار اگر صد دفعه چرخش بکند
یا که از نقطه ی خود خیز و نمایش بکند
تو نه آن سوزن و آن نقطه نگر از خردی
چرخش دایره بین چون که تمامش بکند
.
سیده مریم جعفری...

دنیا اگر دروازه داشت
از من به نامی می نوشت
در دست من چتری نبود
وقتی که باران زد بهشت
.
سیده مریم جعفری
.
تک بیت

نغز کثیری است شب آرزو
نظم(شعر)عریضی است،من و می،سبو
.
تک بیت

چه تشبیهی...