ندارد گاو ما شیرو شده پیر
شده رنجور و بیمار و زمین گیر
به من آهسته گفت از ماست بر ماست
نکو باشد هر آنکس می دهد شیر
...

زمینی زاده ای غـرق گـناهــم
ز مقصد دورم و گم گشته راهم
چو پرسیدم خدا پس راه من کو
بگفتا می رویم این راه با هم

بیا جانا که در دل ریشه کردی
مرا آلوده در اندیشه کردی
ندیدی من به دنبال تو گشتم
چرا جور و جفا را پیشه کردی
از آن روزی که از عشقت شدم نور
تو ای نامهربان دل شیشه کردی
دل بی تاب عشقت شد نهالی
نهالم...

نگاه چشم تو عاشق ترم کرد
نمیدانم که بد یا بهترم کرد
همی دانم که گویی زنده بودم
صدای خنده ات خاکسترم کرد

بنام آنکه یکتا در جهان است
همه دنبال او اما نهان است
هر آنکس می شود مجنون و عاشق
صدای یار در گوشش اذان است
شود هر کس در این جا قبله اش عشق
همیشه فارغ از نام و نشان است
بگویید اهل دنیا تا بدانیم ...