بیا جانا که در دل ریشه کردی
مرا آلوده در اندیشه کردی
ندیدی من به دنبال تو گشتم
چرا جور و جفا را پیشه کردی
از آن روزی که از عشقت شدم نور
تو ای نامهربان دل شیشه کردی
دل بی تاب عشقت شد نهالی
نهالم را نهان در بیشه کردی
زدی با آن نگاهت ریشه ی دل
دو ابرو را بسان تیشه کردی
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 2
کرم عرب عامری 12 آذر 1395 15:17
درودها
محمد خسروی فرد 12 آذر 1395 18:47
درود بر شما
سپاس فراوان