زمین سرده
پراز تکرار یک درده
من از احساس نمناک تولبریزم
جدایی مرگ یک مرده
دلم سرده
.
اسیرم من
در این زندان اسیرم من
نمی خواهم که در غربت بمیرم من
اگر باشی نمیرم من
نمیرم من


94/8/24...

چشم باز کردم
به آغاز صبحی دیگر
گمانم رفت به بهار
نگو
لبخند توست
که بر گل های جعفری گلدان توی حیاط
جلوه ای از بهار پاشیده
وقتی تو می خندی
تمام فصل ها
بهار ست برای من
حتی پاییز سرد
بانو جان....

تو در پی ِ چرا و امّایی
من ،
پر از تمام بایدها،،
دلم روشن است بانوجان،
به توافق می رسیم
حتماً
تنها اگر بگذارد این
باید و نبایدها،،
بیا به تصمیم قطعی برسیم ، هردوتایی مان
بال ،
به باد مواف...

مانند سگ های سورتمه
در این کویر یخ
سرگردان،
در پی کمال
لنگ می زند تمام من
کمال،
رفیقی بود در سالیان پیش
یک آرزو،
که،
مُرد .....

ر.ف.لنگرودی 94/7/21...

باران ..
گاهی نشان رحمتی
گاهی عذاب
به کدامین چهره ات
نام زندگی باید داد
باران ؟
18/7/94

یک بار تو هم
فریب مارا بخور ابلیس
از بس به تو لعنت گفته اند
به خود،
مشکوکم...
19/7/94
#ر.ف.لنگر...