با ما بمان تو ای شقایق صحرای ابگیر ازبرگ سبز شاخ تو این دشت عارفان سّجاده ای کند گشاده به پهنای این جهان بگذار تا که علف های هرزتو با جان زنیم بیل جاری کنیم زیر قدمهات رود نیل نا خوش بُود که...