شب به چراگاهش رسید
خون رنگ سیاهی گرفت
و رود
پای رفتن اش لنگ ...

لاله ها
رویای رویش
در خاطرشان گنگ
و باد
با شرم وزیدن در گوشه ی باغ
زوزه می کشید ...

ای کاش خورشید چشمانم
نای نفس هایش
مانده ب...

وقتی دیوار باورت فرو ریزد
تهی می شوی
تن ات را خواب می گیرد
و در سکوت زاری بی رمق
در پی نمی دانم چیست هایت
حیران ....
این انتخاب تو نیست
این سرنوشت توست
این گنداب دانستن و ندانستن ها .....

ا...

بی تو

دل آفتابی ام

سرد و یخی است ...

بی تو

هر حادثه اینجا

تنهایی است ...

بی تو

هر قراری

مرگ است

و نفس

هوس گرفتن دارد

بی تو ای دوست

خوب می دانی

خبری هرگز نیست ......

اسیر تنهایی دلگیری شده ام
یادم می دهی
چگونه از مسیر خزانی ِ دل
راهی ِ بهار شوم؟....

احمد الماسی
94/3/22

این دردهای بیهوده
این رنج های هر روزه
این رازهای رنجیده ....
با که بگویم
تو آنی نیستی
که تمام تخیلم را محیط بودی
و من
بی وقفه چشمانت را می سرودم ....
این سرودن های مدام
تنها عادتی است
که از ...