گیاهی کوچکم بر بستر سنگ
نگین سبز ِ روی ِ تاج ِ خوشرنگ
شبی گفتم به انسانی ریاکار
مَزن بوسه به تیغ ِ تیز ِ نیرنگ

گیاهی کوچکم بر بستر سنگ
نگین سبزی روی تاج ِ خوشرنگ

شبی گفتم به انسانی ریاکار
مَکن تکیه به پشت گاو نیرنگ

خزان با باور گل آشنا نیست
«غم من قابل فهم شما نیست»
در این کینه سرای دشمن آباد
جدا از حال مَردم جز خدا نیست
------------------------------------------
ابوالقاسم کریمی فرزندزمین
...

زمستان شد ، خدا تنها شد و رفت
حیا مُرد و وفا رویا شد و رفت
به زیر تیغ ِ خون آلود ِ چنگیز
هنر سهم کبوتر ها شد و رفت
.......................................
ابوالقاسم کریمی فرزندزمین...

زمستان آمد و دیوار بارید
تبر بر شهر ما ، غم بار بارید
درون کوچه ی بن بست تاریخ
سیاست رد شد و تکرار بارید
.....................................
ابوالقاسم کریمی فرزندزمین




...