بعد از من برای تو چه خواهد ماند ؟
جز دشتهای تشنه تنهائی
جز مرداب های ساکن عشق

بعد از من برای تو چه خواهد ماند ؟
جز نقشی بر سطح برف زمستان
جز برگ زردی که می افتد در خزان

بعد از من ، شاید هوست...

1) وا می کشم دستم را از برکه های یخ
تنور خانه هنوز روشن است
پر میکشم از این زمین دلمرده
چراغ کهکشان هنوز روشن است

2) کورسوی چراغ کلبه ای را
می بینم در آن دور دستها
شاید آنجا خانه ای باشد
و یا...

کاش میشد به رخسار آسمان دست کشید
بر دل تاریک شب ، نقشی به رنگ سبز کشید

کاش فریاد داشت توان ، تا سازد خانه ای
یا که برکاغذ سَحَر ، نویسد از خود افسانه ای

کاش اشک نمی چکید از گونه بر روی خاک
یا...

من همان ریگ خشکم
که گشته ام در صحرای خلقت ول
نه ، شُسته است رخسارم را کسی
نه ، خوانده است آواز برایم از دل

نمی تپد دلی بر من ، ز سر شور
نمی کند بهار ، با شکوفه هایش غوغا
می فشاند طوفان در تندر...

چه کسی می بیند
کودکان آواره را در دشت
می نهد قدم بر هامون
در میان دلها میزند گَشت ؟

چه کسی می ریزد اشک
بر ضجه های مهتاب در شب
می کِشد از عمق جان فریاد
می کَند قفل سکوت از لب

چه کسی می کُند...