بـربـادرفـتـه ( غـزل )

آنـکـس کـه رسـیـده به ورای گـزنـد ..
بی‌شـک همه جا را کـشیـده به گَـنـد !

بَـهــرِ کـس درشـتـی بـدیـدی ، بـدان :
غــربــال بــدی را نــکــرده سَــرَنــد !!

دانـستـم دهانی که دروغـی بـگـفـت :
آمیختـه دو گوشش به چرنـد و پرنـد

آنجا کـه سـیاستی به شـهرت رسیـد !
نیـرنـگ و کـجی بشـد سـلیقـه پـسنـد

بایـد بـرحـذر داشـت ازیـن دو گـروه :
" نـامـرد هــزار رنـگ و زنـان لَـوَنـــد "

وقتی دغـدغـه جـایِ خوشی را گرفت
دیگر چه نـیازیسـت به امیـد بـلنـد ؟!

انـگار زمـانــه هــم ..! بــدهـکار شــده
مـقــروضِ جـوان بـی‌گـنـاه در بـنــد ..

هنگامی تَـرَک خورده و زده یخ لـبی :
بی‌تـردیـد اشـتباهـست بگـو و بـخنـد

ای کـاش زنـدگانی فتـوکـپـی بـداشت
روزهای خـوش رفتـه کـپی می‌شدنـد


بربادرفته
یزدان_ماماهانی
سـرایـش۷_۷_۱۴۰۲

ایمیل مقصد