خوب من تا از وفایت بهره مندم می کنی
مثل لیلا پیش مردم سربلندم میکنی
با همین یک تکه ی نانی که در دست تو است
چون سگان بر آستانت پایبندم می کنی
آمدم تا در کف آرم صیدی از چشمت ولی
دیدم آسان با نگاهی در کمندم می کنی
گر نمی سوزد دلت بر حال مسکینم بگو
در پی یک دانه تا کی مستمندم میکنی
از بلند اقبالی است این را که بعد از سالها
با نگاه از گوشه ی چشمی پسندم می کنی
جان سپردن پیش چشمت خوشتر است از زندگی
من یقین دارم که روزی سودمندم می کنی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 3
امیر عاجلو 30 آبان 1402 13:02
درود و سلام موفق و مانا باشید
سیاوش دریابار 01 آذر 1402 03:10
سلام آقای قادری
زیبا شعری سروده اید
حالا بماند از شعر
ولی اگه گوشه چشم سود مند نکرد چی
معشوق حتی به فکر این که در فکر یار باشد نیست
مثل عشق به گل
من عاشق گلم
ولی مطمینم گل به عشق من فکر نمیکند
باز من عاشق گلم
کاظم قادری 02 آذر 1402 18:43
سلام و درود خدمت دوست نازنین و عزیزم
کاملا حق با شماست و غزل تغییراتی داشته باشه بهتر میشه
ممنون از حسن نظر و نکاتی که یادآوری فرمودید