عزیز هستی من ، عصیر میوۀ تن
تویی مشامِ مرا، به سانِ مُشکِ خُتن
من از نژادِ توام ، تو از تبارِ منی
من آب و خاک توام ، تو برگ و بار منی
بنای رامش من ، به روی پایهٔ توست
نشاط باطنم از، سخای سایهٔ توست
تو اصل ترجمه ای ، پیام هر سخنی
هرآنچه شرح کنی ، هرآنچه نقش زنی
شود دلیلِ من و ، مسیرِ پویش من
شود چو بذر بقا ، برای رویش من
تو گاهِ غصّه اگر، کمانِ غم بکشی
زنی به قلبِ تنم ، که طعم جان بچشی
تمام آرزویم ، همین بُوَد به خدا
که تو هدف بزنی ، بدون خبط و خطا
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 02 آذر 1400 15:15
درود بر شما
خسرو فیضی 02 آذر 1400 17:33
. با درودم نیک
. استاد والانگر زیبا و نغز و بسزا قلم تازاندید
. با کلامی هشیار و بیدار دلانه
. که مملو از آرزومندی و فردا نگری ست
. قلب و روح تان تا همیشه در آرامش