آغـــــــــاز شد عشق به سختی و سست رفت
آهوی خیـــــــالم چی عجب زود جست رفت
ای عشق عزیز رهــــــــــــــــا نمودیم آسان
آه از چی مرا از خــــــــــــود زدودیم آسان
بـــــــــــاتو چقدر هوای من هوا بـــــــــود
ای عشق بـاتو هرچیز من پیدا بـــــــــــــود
لبریز بـــــــــــــــــــــودم از همه خیال ظریف
چند سال به من گذشت چــو یک سال ظریف
در تــــــــــــــو میشد خود و خدا را بشناخت
هر حـــــــال زمین و هم هـــــوا را بشناخت
تــــــــــــــــــو، در وجود من بیاوردی درد را
لیکن بیدار کردی تــــــــــــــو درمن مرد را
خــــــــون خوردم بیش ولی ز بیتابی بــود
دوران چی دوران شبــــابی بـــــــــــــــــود
ای عشق مگر دوبـــــــــــاره میشه درتــــو
آغشته شدو پـــــــــذیری ام از سر تــــــــــو
تــــــابـــــــــــــــــاز بیابم آن دل دردمــــــند را
دیوانه کنی دوبـــــــــــــــــــــاره این" نژند" را
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 03 مهر 1401 12:30
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید