غـــروری که در مـــــا همیش است پیچ
وآخــــــر ببـینی کــــــــه هیچ است هیـچ
غــرور کمـــــــال و غرور جمــــــــــال
بهـــــانه ی رنگین بـــــــا صد قیل و قال
به سوی خــــود هرگز نـــــــــدیدیم دقیق
ولی شکــوه کـــــردیم ز دوست و رفیق
یکــی را بـــگفتیم بــــــزرگ بینش است
دیــــگر را غرورنده و نـــــادان و پست
زدیـــــم حـــرف آخـــــر بــه اول همیش
بـــــــراند همان نکته از هرکی خـــویش
بــــــرازنــــده بــــــــــاشد به آدم خــــوی
و خویی که نیک است و بی های و هوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 03 مهر 1401 10:59