چــون از تـــو شدم من جز، دیگر ندیدم هرگز
تو شاه و شنی بر من؛ من پیش تو ام عاجز
چــــون گــل بـــه چمن زارم رویـــدی و پوشیدی
از خـــــون دل تنگم سر کــــردی و نــــوشـــیدی
چــــون بــــد به کسـان گشتم روی گرد نکرد پشتم
بگرفت هم خــوی ذشتم چـــون بــر تو که آغشتم
اصلا کــــه مـــلول شــدم از حلـقه ی گــیسویـــت
قـــــربـــــان شوم خــویــت هم رفـــتن چو آهویت
گـــــویی اگــــرم بــــــاشم غــلام تـــو ای کــاشم
بــــر قلب تـــــو بــــالاشم عطر تـــن خــود پـاشم
تـــــو خنــده کــنی زیــــبا احساس شود دیـــــوانه
چـــون خـــــنده ی زیــبایــت گل غنچه یی را مانه
تـــــو نــــیز کــنی آخر حــال دل خـــــود ظـــاهــر
از حــــالـــت پــــر خــاطــر ای هوش ور ای ماهر
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 24 مهر 1401 17:42