«آسمانِ دودی»
کاش رنگ آسمان دودی نبود
حاکمی ظالم چو نمرودی نبود
کاش در این عالم فانیِ ما
نطفه ی ناپاکِ مولودی نبود
کاش در دلها بجای بغض و کین
پُر محبّت بود و کمبودی نبود
کاش عاشق بود و عشقی بی ریا
جز سخاوت ، بخشش و جودی نبود
کاش می شد دل شود دریای عشق
فکر آدم در پیِ سودی نبود
کاش می شد چشمه ها جوشان شود
اینچنین خشکیده یک رودی نبود
کاش هرگز قار و قار یک کلاغ
صحبت زشتی که فرمودی نبود
کاش می شد عاری از جنگ و ستیز
مرگ آدمها و نابودی نبود
کاش آدم خم نمی شد پیش کَس
کُرنشش جز پیش معبودی نبود
کاش در شبهای ظلمانیِ دل
«مخلص صادق» هوا دودی نبود
جمعه99/5/31
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 18 اردیبهشت 1403 15:40
.مانا باشید و شاعر
امیر عاجلو 18 اردیبهشت 1403 15:40
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
محمدهادی صادقی 18 اردیبهشت 1403 16:55
درود و سپاس
محمود فتحی 21 اردیبهشت 1403 21:43
سلام شاعر فرهیفته درودبرشما وقلم توانای تان