از دلتنگی تو
واژه واژه شعر
می چکد از دلم
که
آغشته با غم است
وثانیه به ثانیه عمرم
کوتاهتر میشود
وقتی تو نیستی
درچمدان ذهنم
به دنبال خاطراتت میگردم
تاشاید
آرام گیرد ضربانم ،،،
یادت هست
دراوج دلتنگی هایم
عطرآغوشت آرامم میکرد،،،
حال که
جای عطرتو خالیست ،
دستانم پراز سرماییست
که درتنهایی وجودم
رخنه کرده
ودلم قهرمی کند
باتمامی آغوشها
#افسانه_ضیایی_جویباری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 22 مهر 1402 23:08
درود بر شما
حفیظ (بستا) پور حفیظ 23 مهر 1402 07:35
ودلم قهرمیکند/باتمامی آغوشها
درودها خدمت بانوی مهروادب بانوضیایی!
بسیار زیبا،دلنشین،مخاطب پسند،ومؤمن به قواعدشعری سروده اید
هماره نویسامانیدوسبز
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 23 مهر 1402 23:05
درود تان باد
سیاوش دریابار 24 مهر 1402 08:55
مصدر هستی
ای مالک دو هستی از مست مصدر هستی
هر دو یکی نشان است ماه صفر نباشد
من خورده ام می ناب با زلف یار بی غش
دریا چو نور دیده شوق سفر نباشد
با سلام
تکریم و احترام
شعر زیبایتان را خواندم
بسیار مناسب بود
مانا قلم سبزتان
پیروز و جاودان