مشــام جانـــم
ز رایحــه ی دوستــــ خـوش استــــ ؛
و گــرنه این خیـــال خـــام
کـه طربـــــ نــــدارد
____________________________
در انتــظارتـــــ
چـون مــاهیِ افتــاده برخـاکـــــ
جـان می کنــم ؛
کـاش که دریــــا مـرا بلعیــده بـود
______________________________
عشـــق را چـون حـــلاج شویـــم !
گــردن زنیــم معشـــوق را
_______________________________
نه آمــدنت لطفـــی ست
نه رفتنتـــــ محــنت
نه بــودن ات عشـــق ست
نه یافتنتـــ مکــنت
آنچــه مــرا ســخت آیــد
باختــن استـــــ اینکـــــ !
نظر 2
علیرضا خسروی 13 تیر 1395 01:38
درودها بزرگوار
معصومه عرفانی 15 تیر 1395 17:12
سلام بزرگوار بسیار زیبا سرودید