...................................................
از لاجوردی هایِ دشتِ سُـــــــــــرخِ ایرانم
آواز خوانِ مَستِ هر باغیِّ و بُستــــــــــانم
شب هایِ شُورانگیزِ خود را می نویســـم باز
بر اِشتعالِ مَرزهایِ جنــــــــــــــگ و طوفانم
با ترجمـانِ رنج هایِ توده هــــــایِ خویش
در زیرِ باران رویِ شــــــــــاخِ شاخسارانم
جغرافیِ شیـــــــــــــرین ترین دریایِ آبادی
طوفانی از صحرایِ تابان و دلیــــــــــــرانم
من رازها دارم ز معبــــــــــــدهایِ تکراری
چون کیمیــــــایِ عاشقان ،همـــــراهِ یارانم
محمدرضا جعفری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 5
حمیدرضا عبدلی 09 خرداد 1395 05:59
با سلام استاد بسیار عالی موفق باشی
علیرضا خسروی 09 خرداد 1395 16:34
درود بر شما استاد گرامی
طلعت خیاط پیشه 11 خرداد 1395 21:57
درود بر شما جناب جعفری ارجمند
مثل همیشه زیبا سروده اید.
قلمتان گلباران
فاطمه گودرزی 11 اردیبهشت 1399 21:45
درودتان
علی معصومی 26 اردیبهشت 1399 22:59
درود و ارادت
☆☆☆☆