روزایِ قشنگمون دیگه گذشت
گُلایِ تو گلدون هم پر پر شد

واسه عشقمون دعا نکردی این عشق
مثل گُلایِ گلدونمون پر پر شد

دیگه نیستم دست بکشم رو موهات
یا بشم سنگ صبورِ لحظه هات

دستاتو بگیرم بیای تو آغوشم
غم...

بهارم آمد و خبری از تو ندارم
چه سخت است برایم این روزگارم


پرستوها که از سفر برگشتند
مسافران همه به خانه برگشتند

من ماندم در بی خبری و تنهایی
عزیزتر از جانِ شیرینم کجایی؟!

می دانم مایل به رفتن نبود...

وقتی آسمون می گیره
بارون میباره
دل من هم هر وقت میگیره
آسمون چشام بارونی میشه

همه جا را می گردم
همه دشت ها
همه کوهها
همه سرزمین ها
به هر افق سر می زنم ،
اما در هر گذر تو را نمی یابم.
هراس از نیافتن آنچه می جویم.
هراس از ندیدن آن چه می بینم.
تنها و تنها خاطره ها ....

عشق تو گرمای وجود من است
دوری تو آتش جان من است
با یاد تو روزهایم شب شده اند
شبهایم طولانی تر از شب یلدا شده اند