می گذارمت تنها
با خودت
که از ارتفاعِ اندیشه ام
ترسید
این تو
این آینه
این حالِ خسته
گذشته‌ی بی‌تردید
من رفته‌ام تا فردا
برگشتنم بعید
پشتِ سرم
آب نریز
خداحافظ ای عزیز!
خدا…
حافظ

✒#مینا_یارعلیزاده...

پنجره
سکوتِ دیوار را
شکست
باران گرفت
حرف ها در گلو
انباشته داشت
باد آمد و
دهانِ دیوار را
بست
✒#مینا_یارعلیزاده

The window
Brock the scilence
Of the wall
Rain started
So many words
Were waiting to be ...

بر پلک پنجره
صبح می پرد
شب دست کشیده
از آسمان
خورشیدی زرپنجه
به هزار زور
به تنگی افق
مشت می کوبد
منم اما
کهکشان ها دور
در آرزوی نور
پلک دلم می پرد
در هوای تو
خمار شب را
پایانی نیست
صبرکن
بایست
آینه ها...

شمعی روشن کن
مزار جهان تاریک است

از کدام سو رفته
فانوس‌دارِ زندگی
گردنِ مرگ افتاده
زمین

رگ‌های امید باریک است
رگ‌های آبیِ کبود

بگیر دسته گل‌هایت را
به آب نه
به خاک بسپار

گورکنی شده
ویروس‌های انزوا...

قربانی می‌خواهد عشق
بیا قلب من پیشکش
بیا قلب من!
این دلِ لبریزِ مهر
برای تو جان می‌دهد
بیا خنجر بکش
✒#مینا_یارعلیزاده
«عید قربان مبارک باد»...