کجای جهان ایستاده ایم
که عشق
با آن همه هیبت
کوتاه آمده
کلاهش را برداشت
و به تماشا نشست
به قاف شانه هایت قسم
سیمرغ تو بودم
از دیرباز
من و تو
عشق را هم
به زانو درآوردیم
به آب حیات لبت سوگند
نخواهم مرد
غ...

کاش به راستی صدایم را می شنیدی
پیش ازین که سکوتم همیشگی شود
اما افسوس می بندم دهانم را
چشم هایم!
بگویید حرف نهانم را
چیزی درون دلم
در حال خاک خوردن است
آری چیزی درون دلم
خاک می خورد هر دم
هر لحظه بیش ...

با انقلاب درونم
چه کنم؟!
گُر گرفته تنهایی
بر فرق پنجره ها
ببار
آذرِ دلم
به یلدای بودنت
خوش است
دیوارهای دل را
بلرزان
زیر این لبخندِ خسته
گسل های بی شماری بغض
سَرَک می کشد
در تنگه ی دل
سونامی نگاهت را
...

نبض شهر را بگیر
ضربانش کم است
قفس های سینه ی وطن
سلول به سلولش
بطنِ غم است
دلم پرواز می خواهد
روزگارِ بساز می خواهد
جهانِ بدون جنگ…
شیشه های بدون سنگ…
آسمانِ خوشرنگ می خواهد
می شود به آسمان بگویید؛
«ز...

تکیه مزن
به کاشی های
پوسیده ی زمین
خاک این شهرِ مارْ دوش
از مغز آدمی پُر است
چیزی نمانده
که آسمان
آیینه گردد
ابر خاکستری مرگ
سایه از زمین برچیند
کسی نمانده دیگر
کسی نمانده زنده
شهادت می دهند
با سبزیِ
...