یک روز به جذری تو ، روزی دگر اَعشاری
انگار نمی خواهی ، اندازه نگه داری

باکی ز رقیبان نیست ، ای ساده دل مه رو
ترسم که شوی روزی ، همدستِ ستمکاری

چشمانِ تو ای آهو ، وقتی به هوس بازی ست
ببری به کمین آ...

شاعر شدم هر واژه را طرزی دگر عنوان کنم
لطف از غزل گیرم بَسی ، طرحی ز نو بنیان کنم

گر دستِ شومِ نابلد ، خنجر کشد بر پارسی
این زخمِ چرکین کرده را ، با طبعِ خوش درمان کنم

وقتی که می آید ز حق ، در خاطرِ...

دیگر روال سنت ، گویا که بر فنا شد
در عهد کج سلایق ، این شیوه نخ نما شد

توصیف عاشقی را ، در قصه ها بجویید
مفهومِ مِهر امروز ، از محتوا جدا شد

زاغی بزک نموده ، خود را به شکلِ طاووس
تشخیص زشت و زیبا ، ...

آن پیچکم که سبزم ؛ در سایه سار عشقم
گل روید از وجودم ، تا در کنار عشقم

فصلِ خزان ندارد ، هرگز صنوبر امّا
جانی دوباره یابم ، با هر بهار عشقم

عمری به لطفِ تقدیر نوشیدم از وجودش
مست از شرابِ یار و ، گو...

ماهی شفق ، خون دامنش پاشیده باشد
رویت نمی گردد اگر رنجیده باشد

دشت از صدای زوزه ها در وحشت اُفتد
آنگه که گرگی بره را بلعیده باشد

جایی که کوه از ابرِ مسمومی بنوشد
رود از شروع جوششش گندیده باشد

تا با...