پربازدیدترین اشعار
روزی به عمق دریا، غواص اختری دید
کام صدف گشود و،دُردانه گوهری دید
پنداشت بعدِ چندی کامل شده سعادت
تصویر باقی عمر،یک جور دیگری دید
رویا خوش فراوان،در سر مرور می کرد
چون در خیال،گم شد،هر لحظه منظری دید
بر ذهن خود نوشت او،آمالِ بی شماری
هربار زین نگارش طومار و دفتری دید
یک بار خانه ای ساخت از مرمر و گرانیت
مرکب به زیر پایش از نوع تندری دید
بار دگر نشان کرد از دُختِ خان عیالی
آغوش نازنینی با خود به بستری دید
جشن و شعف به پا کرد،همراه ساز و آواز
گیسو بلند شوخی در شکل همسری دید
عازم به مکتبِ علم در مُلکِ اجنبی شد
بعد از صدور مدرک خود را به منبری دید
دیگر به تن نمی داد زحمت به کسبِ روزی
چون هر طرف کنیزی، یا جمع نوکری دید
گاهی که خسته می شد،عزم شمال می کرد
ویلای با شکوهش،چون باغ قمصری دید
کس جراتی نمی یافت بی اِذن او بجنبد
خود را به خان دنیا بر بالِ اژدری دید
پست و مقام و منصب،هر جوره شد نصیبش
در جرگه ی خلایق خود را چو سروری دید
فرمان دگر نمی بُرد او از خدای سبحان
بی ظرفیت خودش را سالار لشکری دید
القصه آن جوانک در ثبتِ خاطراتش
آینده اش از آن پس، در قابِ بهتری دید
اما درین خیالات صغری صدا زد او را
وقتی گشود چشمش، رخسار خواهری دید
او غرق آرزوها از خوابِ خوش جدا شد
با حسرت و به اندوه ،آمال پرپری دید
/////////////////////////////
وزن عروضی( دوری) : مفعولُ فاعلاتون/مفعولُ فاعلاتون (یا) مستفعلن فعولن/مستفعلن فعولن
نظر 26
-
-
-
-
-
معین حجت 14 مهر 1399 09:55
و اما توضیحی مختصر در باره قالب سروده ام :
قالب غزل مثنوی گونه ای از شعر کلاسیک است که با غزل شروع میشود و در میانه ی آن ابیاتی در قالب مثنوی (هر بیت دارای قافیه مجزا) می آید و در ابیات پایانی دوباره به قالب غزل باز می گردد ...
اما قصیده که از بیش از پانزده بیت تشکیل میشود دقیقا از نظر ساختارِ قافیه همچون غزل است (بیت اول با مصرع های زوج هم قافیه است ) و علاوه بر تعداد ابیات که فراتر از غزل و بالای 15 بیت است در محتوی نیز موارد متعددتر و گاهی متفاوتی را در بر میگیرد و البته باید بیان داشت که قصیده از ارکان تعریف شده ای نیز برخوردار است که شرح آن مفصل است و در این مقوله نمی گنجد ...
لذا سروده ی این کمترین قصیده محسوب میگردد و نه غزل مثنوی ...
سپاس مجدد از توجه دوستان و فرهیختگان عزیز ...
-
معین حجت 14 مهر 1399 18:00
پس بنابراین با توضیحات جامع ، ارزنده و بسیار مفید استاد حاج محمدی ، این سروده ی( شبه قصیده ) این کمترین در واقع غزل روایی محسوب میگردد که با این توضیح تصحیح مینمایم
-
-
-
-
منصور آفرید 14 مهر 1399 10:17
درود بر استاد حجت هر چه که اسمش باشه مهم نیست فقط زیباست
در پناه خدای بزرگ باشید
-
-
-
جمشید اسماعیلی 14 مهر 1399 18:54
درودها استاد حجت عزیز
بقول استاد حاج محمدی غزل روایی بسیار شیرینی سرودید
از شما اساتید ادبیات تلمذ می کنیم
برقرارباشید
-
معین حجت 14 مهر 1399 19:51
سلام و درود فراوان به استاد اسماعیلی فرهیخته ...
شما لطف دارید ، بدون تردید شما از اساتید گرانمایه در حوزه شعر نو و سپید هستید و قطعا بسیار از شما خواهم آموخت
-
-
-
-
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
مبینا مطلوبی
-
ساناز. هموطن
-
علی رضایی پور مشیزی
-
علیرضا دادگر
-
محمود فاضلی نیا
نقد 7
کاویان هایل مقدم 14 مهر 1399 10:07
درود جناب کرمانی بزرگوار
گذشته از فرمالیسم اثر که اغلب اولویت شما در بیشتر کارهایتان حفظ قالب و وزن و قافیه و ردیف است، بنده را راهنمایی کرد به حکایت معروف استاد سخن سعدی علیه الرحمه در مورد تاجری که سوداهای بسیار در سر داشت، از دیبای رومی تا آبگینه حلب و .... که در آخر این پاسخ را از سعدی می گیرد:
آن شنیدستی که در اقصای غور
بارسالاری بیفتاد از ستور
گفت چشم تنگ دنیادوست را
یا قناعت پر کند یا خاک گور
همچنین آن جوان چوپانی که خمره ای روغن داشت و میخواست با فروش آن گوسفندانش را زیاد کند و چه و چه.... که به ناگه کوزه روغن در عالم رویا از دستش فتاد و خوابهایش نقش بر آب شد.
در هر حال زیبا سرودید و ما را به دنیایی دیگر دعوت کردید.
ممنون
معین حجت 14 مهر 1399 11:55
سلام و عرض ادب خدمت دوست بزرگوار و فرهیخته ام جناب هایل مقدم عزیز ...
از نظر لطف و محبت شما بسیار سپاسگزارم ...
و اما در مورد آنچه در زمینه قالب،قافیه و وزن فرمودید ، باید این نکته را عرض کنم ، اگر شاعری به وادی شعر کلاسیک ورود میکند جهت آنکه سروده اش زیبا، روان و ماندگار گردد،ملزم به رعایت تمامی نکات دستوری و قوانین شعر کلاسیک است البته محتوا و معنا از همه ی این موارد در هر قالبی قطعا مهمتر است لیکن رعایت نکردن اصول و قوانین خصوصا در شعر کلاسیک به اعتبار و ماندگاری آن سروده لطمه وارد میکند ...
چنانچه همین شاعرانی که نام بردید از جمله حافظ ، سعدی و ... حتی یک مورد سرپیچی از این قوانین را در سروده هایشان نمی توان یافت و علاوه بر دارا بودن محتوای غنی، اشعارشان از ساختاری بسیار قوی و بدون نقص در رعایت اصول فوق الذکر برخور دار است...
باز هم سپاس فراوان از توجه و محبت جناب عالی
ابراهیم حاج محمدی 14 مهر 1399 15:53
با سلام و درود بر حضرت دوست
غزل روایی غزلی است که شاعر در آن داستانی را بازگو می کند. به عبارتی از روایت بهره می برد و غزل، متنی می شود که در آن حوادث از پیش انگاشته شده ای به طور آگاهانه در کنار هم می آیند. عناصر روایت و داستان در این نوع غزل قابل مشاهده است و پی رنگ آن از الگویی روایی پیروی می کند. یعنی روایت از وضعیت متعادل به سمت وضعیت نامتعادل حرکت می کند و در ادامه دوباره تعادل ایجاد می شود اما تعادل واپسین با تعادل آغازین یکسان و یک چیز نیست. غزل روایی یا غزل فرم، نام یکی از جریان های شعری معاصر در ادب فارسی نیز هست که از اواخر دهه هفتاد شمسی، مطرح شد و تجربه هایی موفق و ناموفقی در این زمینه به ظهور رسید.
شعر، علاوه بر این که ابراز تخیل و احساسات شخصی شاعر است، این قابلیت را دارد که وظایف گوناگونی برعهده بگیرد. از جمله این وظایف، روایت کردن داستان است. غزل، در شکل سنتی خود، فرزند قصیده است. اما به مرور از قصیده جدا شده و ساختار ویژه خود را یافته است.بر خلاف غزل سنتی، که به لحاظ صورت، گسسته نماست، یعنی پیوند مستحکمی میان ابیات ندارد، غزل روایی از هندسه خاص و مستحکمی پیروی می کند و دارای:
الف: مقدمه،
ب: تنه
ج: نتیجه گیری
است.
از جمله کارکردهای غزل روایی، انسجام ساختاری شعر، آسان یابی مضامین و ارتباط بهتر با مخاطب، نمایشی شدن، و لذت بخشی، آن است.
در مجموع غزل های روایی، از یک الگوی روایی پیروی می کنند و دارای سازه های کم و بیش مشترکی هستند. و انواع مختلف غزل روایی را می توان بر اساس ساختار با سه گونه حکایت، گفت و گو، و توصیف و نیز بر اساس محتوا ،با محتواهایی چون اجتماعی، تاریخی، عرفانی معرفتی، سوگنامه، مژده نامه، سفرنامه، سرگذشت و... که زیر مجموعه ساختار حکایت جای می گیرند، تقسیم بندی و معرفی کرد.
نمونه های فراوانی در ادبیات کلاسیک فارسی از جمله در غزلیات رودکی، فرخی، سنایی، عطار، خاقانی، مولوی، سعدی، حافظ و غزل سرایان مکتب وقوع نظیر شرف جهان قزوینی و وحشی بافقی. نیما یوشیج و اخوان ثالث، می توان برای غزل روایی جستجو کرد.
در این سروده ی فاخر و جدّا موفقِ حضرت دوست جناب معین حجت که از نوع غزل روایی است یکی دو مورد حشو وجود دارد که بین (( یک)) و (( یای نکره )) که هر دو افاده ی وحدت می کنند جمع شده است . صد البته در توان حضرت دوست هست که ساحت این غزل روایی ناب را از این قبیل حشو ها مبرّا سازند.
در این مصرع 《فرمانبری نمی کرد حتی خدای سبحان》 نیز به دلیل خُلُوّ از حرف (( از)) ضعف تالیفی مشاهده می شود.
مقصود شاعر محترم این است که: {{فرمانبری نمی کرد حتی((از)) خدای سبحان}}
معین حجت 14 مهر 1399 16:53
سلام و عرض ادب خدمت استاد بزرگوار و گرانمایه جناب حاج محمدی ارجمند...
حقیقا یکی از دلایل اصلی حضور این کمترین در این سایت بهره گیری از رهنمودها و انتقادات سازنده جناب عالی ست
تمامی موارد و توضیحاتی را که زحمت کشیده اید و در صفحه این کمترین نگاشته اید برایم بسیار مفید واقع گردید و قطعا آنچه را که گوش زد نموده اید اصلاح خواهم کرد ، چرا که همیشه قصد اینجانب این بوده که سروده ام بی نقص و کامل باشد ...
از لطف و محبت شما و وقتی که گذاشتید بی نهایت سپاسگزارم ...
معین حجت 14 مهر 1399 17:10
آن دو مصرع را بدین شکل میشود اصلاح نمود :
بر ذهن خود نوشت او آمال بی شماری
هر بار زین نگارش، طومار و دفتری دید
( و)
فرمان دگر نمی برد او از خدای سبحان
بی ظرفیت خودش را سالار لشکری دید
( البته شاید از این بهتر هم بتوان تغییر داد ، سر فرصت مناسب )
رضا زمانیان قوژدی 14 مهر 1399 19:24
درودها استاد عزیز
فرمان نمی پذیرفت، از ذوالجلال سبحان
...
پیشنهاد بنده است
معین حجت 14 مهر 1399 20:03
به به ، چه پیشنهاد بسیار عالی و ارزنده ای ، سپاسگزارم دوست بزرگوارم جناب زمانیان
