روزگارانت بهاری سروناز سبز ِ باغ

عشق دل را می گدازد، می زند بر سینه داغ

شد بهار و موسم گل ، روزگارم خوش نشد

بر سپیدار دلم ، از درد می خواند کلاغ

خانه ء تو درمیان عطر و بوی نسترن

در میان ...

بوی باران ونسیم است نگاهت ، گاهی

نور مهتابی ِ رخشندهء رخشان ، ماهی

شعر شب بو که به مخمل بزند عطر تنت

لغزش موجی و خلوت به شب ِ کوتاهی

هُرم گرمی که ازین خانه به سرما می رفت

برد با باد همه هستی م...

دل قوی دار ، که آن سوی درِ بسته کسی است

پشت هر آه دل ِ خسته دلان ، داد رسی است

چون که نومیدی و این حنجره پر فریاد است

پشت ِ هر پنجره فریاد تو ، فریاد رسی است

ای که تنهایی و دیوار امیدت...

ترجیع بندی که سالیان دور
بیاد درد انتظار مادران شهدای مفقودالاثر سرورده شد


آب آمد دوان دوان و زلال

جوی های سبز ده آبی

وه چه زیباست تک درخت بلوط

سبز با تَرکه های عنابی

شاخه های درخت سیب گلاب

...

‍ خوشه چینان به خرمن مهتاب

می نوازد به دل ترانهء خواب

لیک در موج مخمل چشمم

نیست جز برکه ای از آبیِ آب

آسمان می درخشد از شبنم

سرخ شدچون افق برنگ شراب

تا که قوی ِ سپید رویاها

بنشیند به برکه ...