شیهه کشید اسب سپید صبح

یالش پریشان ریخته به گردنش

ابر و بخار از نفس نفس

سم کوب بر زمین سرد این دیار

توفنده رعد جهید به چخماق سنگ ها

چابک بتاز توسن ، بتاز صبح

آویخته اینک حنجره اش را خروس بر درخت...

من دلم لبریز غم ، خونش نکن

عاشق دیوانه ، مجنونش نکن

چشم من ابریست ، بارانی نکن

ابر ِ تابستان ، بهارانی نکن

سینه پر آهست ، پر دودش نکن

بید ِ مجنون ِ لب ِ رودش نکن

در دلم رنجست ، پ...

ریخته از عطر گل آویزها

قطره چکد از لب قرنیزها

ابرسیاهی که گلش زرد بود

دردترین خاطره پاییزها

سیل برآشفت از امواج غم

موج تر از موجِ بلاخیزها

قند سمرقند دلم تلخ شد

زهر بریزد زِ شکر ریزها

ریخته آو...

پیرمیخانه ببین وَه چه خراب آمده ام

مست و لایعقل از آن بادهء ناب آمده ام

مُردَم از عالم هشیاری و مستم بکنید

جگرم خون شده از عشق ، کباب آمده ام

تا که خاموش شود شعلهء جانسوز دلم

اشک می ریزم و ...

قاضی هرچند ز حال دل ما بی خبر است

حکم این محکمه قطع سر ما با تبر است

جرم عاشق شدن امروز عجب جرم بدی است

به خدا مجرم این جرم دل بی پدر است

جرم ما سوختن از عشق در آغوش تو بود

بزنی داس و تبر ریشه...