شدم نوستالژی با این بهانه
دلم می گیرد از دست زمانه
شبیه خاطرات رفته بر باد
نمی گیرد کسی از من نشانه
فرزاد الماسی...

مپرس از چه مسیری به من بهار رسیده ست
بهار مثل سواری ست که از دیار رسیده ست

همیشه دلخوش تغییرم و گمان من این بود
که فصل سرد به پایان انتظار رسیده ست

در این رقابت با ماه و سال چند به چندیم
که درد های ...

بُرد یا باخت ، از این قِصه پُر از تردیدم
زندگی طعم قماریست که من فهمیدم

شانس! تعبیر بدی داد به دستم ای کاش
خواب این معرکه را جور دگر می دیدم

پشت این سنگر لو رفته خیالم خوش بود
اینکه با دشمن فرضی چ...

افسوس چقدر خسته و پُر دردیم

هر چند که قانع شده و دل سردیم

زخمی که نمک خورد زمان می خواهد

تا بار دگر به زندگی برگردیم

فرزاد الماسی...

یادتان رفته زمانه چه حدودی دارد
مثل فواره فرازش چه فرودی دارد
فرزاد الماسی