کوه من ! در دامن تو سبز و خرّم می شوم
روی برگ دست تو همرنگ شبنم می شوم

پا به پای هر دقیقه از نگاهت مادرم
با وضو من وارد دریای مرحم می شوم

در طواف قامت و باغ بهشت چادرت
مادری پاک و مقدّس مثل مری...

کودکم می خنددو غنچه شکوفا می شود
بوسه ام روی لبش هر دم مهّیا میشود

عشق ما اسطوره ای لبریز پاکی ها شده
من که مریم می شوم او چون مسیحا می شود

آن غزالم چون که با شادی به سویم می پرد
باغ آغوشم ز عط...

سبز ماندی در بهاری که به خود باران ندید
کوه افتاده ! کسی حُسن تو را آسان ندید
کلّ دریا جا شده در عمق چشمانت ولی
پیش رویت ساحل آرامشم طوفان ندید
چون عصای دست پیرت بغض هایت را شکست
روبرویت آیینه دی...

پیچکی حلقه زنان دور حصارم را گرفت
همنشین شد با من و خواب بهارم را گرفت

سِحر او را ساحرانه آمدم باطل کنم
عاجزم چون سِحر چشمش اختیارم را گرفت

شهرت شیرین زبانی دارم و بادیدنش
بند آمد هی زبان و اعتب...

به غربت می روم شادم ،که یارم شعر خواهد شد
مسیرم سرد امّا هم قطارم شعر خواهد شد
نمی بینم سرانجام خوشی در قسمتم امّا
دراین بی راهه ها راه فرارم شعر خواهد شد
اگر چه سیل بی آبی تمام آسمان را برد
شکوفا...