زابلم مهد ادب بود ،چرا رفته ز یاد خانه ی اصل و نسب بود ،چرا رفته ز یاد بین، عزیزانِ وطن لانه ی تزویر کجاست بر نخیلِ هنرم شهدِ رطب بود،چرا رفته ز یاد کوچه ها غرقه ی گل بوده و عطرش دم یار خود دلیلی...