ناله از نال دلم بیداد کرد
زخمه ای آمد ز چشمم یاد کرد
حرمت بودن ز مهر آن نگار
در نبود ت کرده یادت را هزار
سایه ی دولت دمد از کام غم
تا ز خامی پخته ای آیی ز دم
ناله ی دل هوش غیرت از وفا
سینه ی دوران و طبلی بی صدا
آه غم دل سوزد و فهمی نوید
آتش از دود گران آهی پدید
مهر هم از آه سوزان شد خرام
در وفا داری ز دل جوییده جام
کوچه ی دل عابرش را دیده یار
دیده اما جاده از انسان هوار
هر کسی آمد دلم را پر ز غم
سوده از چشمم سرشک خون ز دم
ماجرای خاطرم را پاره سخت
در گذر از روزگاران کین ز بخت
عاقبت سوزیده از عشق گران
شهرت عاشق ز هجر آید عیان
سید آخر سر به دام او روا
دیده، حلاج از نوای دل رسا
آمده بر دار دل سردار شد
سینه ی از هجران اوغمبار شد
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 03 دی 1399 20:56
درود و سلام موفق و مانا باشید
سید مظفرالدین هاشمی 04 دی 1399 22:28
از بذل محبت شما عزیز تشکر نموده
استاد بزرگوار وگرانمایه
منصور آفرید 04 دی 1399 12:24
درود فراوان مثنوی بسیار زیبایی
دستمریزاد
سید مظفرالدین هاشمی 04 دی 1399 22:29
سپاسگزارم استاد بزرگوار
کاویان هایل مقدم 05 دی 1399 10:17
مثنوی بس شیرین با رنگ و بوی مولانایی
دستمریزاد سید جلیل القدر
سید مظفرالدین هاشمی 05 دی 1399 18:06
با سلام و درود
نظر لطف شماست استاد فرهیخته