افسانه نمی گویم و بارانی از آتش
باریده به هر گوشه ی این ملک مشوش

جمعیتی اندک شده اند از پس و از پیش
مستولی بر جایگه کوروش و آرش

از هیچ جهت درد به درمان نرسانند
این قوم سیاست زده ی  جاهل و سرکش

با پ...

سر به پای تو نهادم که دعایت بکنم
طلب عافیت عمر برایت بکنم

مهربانانه اگر ارج به قلبم بنهی
یک جهان عاطفه را وقف وفایت بکنم

گر در آغوش تو خسبم شبی ای مادر عشق
از محالات بود تا که رهایت بکنم

سوی من گو...

زندگی مثل صدف در درونش گهر است
چون که بازش نکنی زر نامعتبر است

از حصار نفست کمی آنسوتر رو
تا ببینی که زمین نفسش گرمتر است

دانه ی مهر بکار در دل خاک زمان
چون که در هردو جهان ثمرش بیشتر است

آسمان ...

می برد سیل فراق تو مرا باش و ببین
می دهد عمر مرا هم به فنا باش و ببین

شیوه ی قهر تو در مکتب عشاق نبود
این چه قهریست  که خون کرده به پا  باش و ببین

خشم عالم همه در چشم تو یکجا جمع است
می کشد آخرم این...

می روم تا بنویسم به غزل نامت را
شرح خوشحالیم از خواندن پیغامت را

بسرایم کمی از حس نفسگیر خوداز
دیدن رقص فریبنده ی اندامت را

باز کن پنجره ی چشم و بیفکن نظری
تا که شاید بچشم طعم دو بادامت را

آشیان ...