آن شب شَبِ دیدارِ خریدار؛ چرا؟!
نادیدِه خریدی لَبِ دلدار؛ چرا؟!
او نامَدِه بُرد از دِلِ بیمار مگر؟!
حاشا نکن ای نامه پدیدار؛ چرا؟!













با احترام
تقدیم به نگاه پرمهرتان
کهنه سرباز ایرانی
رامین...

او وَعدِه زِ قُم دادِه تَنَعُّم نکند!
یا تُخم و تَرَش عازِمِ در رُم نکند!
عُمرَم به تباهی شد و واقِف نشدم!
لَندَن نَرَوَد؛ گُورِشو هَم گُم نکند؟!!!











با احترام
تقدیم به نگاه پرمهرتان
کهنه سرب...

فالِق چِه بِگُفت اِی گُلِ مَن کَز دِلِ خاک
بَعد اَز نَفَخی نَفخِ تو بُود اَز دِلِ پاک
بَخشَندِهِ ی ما عَجز زِ بَخشِش کِه نَداشت
لیکِن گِلِه دَر گیرِ تو بُود اِی گِلِ ناک....








با احترام
تقدیم به...

هرگاه نگهدار من ار منگ نبود
دلتنگ تر از این دل من سنگ نبود
سنگی چو دلش بر سر من کوفته بود
روزی که درآمیخته در جنگ نبود




















با احترام
تقدیم به نگاه پرمهرتان
کهنه سرباز ایرانی
رامین خزا...

غیر از مَنِ تنها که تسلای تو بود؟
در این همه شب محوِ تماشای تو بود؟
من دور سَرَت نادم و رسوای جهان
ای کاش که یک شب شب ماوای تو بود...












با احترام
تقدیم به نگاه پرمهرتان
کهنه سرباز ایرانی
رام...