به چه سود؟! | | 6 | 64 | 16 |
آن حور که گویند مرا جان ندهد | | 5 | 67 | 5 |
پرتاب شویم اگر نپروازیمان | | 3 | 44 | 1 |
آن لحن خشن، وهن منافات من است | | 1 | 76 | 1 |
آن شب به نگاهی تو خرابم کردی. نه؟! | | 1 | 82 | 1 |
رقاصه ی من این قلمم بود عزیز | | 2 | 85 | 1 |
ای شیخ بگو با من و تاشا بکنم | | 2 | 85 | 6 |
ناکس هوسش جاده هراز است هراز | | 3 | 85 | 3 |
یک عالمه لبخند به تقدیم تو باد | | 4 | 73 | 4 |
فرخنده | | 2 | 81 | 1 |
روزی که نسیم سحرش سور نبود | | 4 | 69 | 2 |
ای اهل حرم طالب دین آمده است | | 4 | 68 | 6 |
وای از من انسان، شب عیدم رو ببین | | 4 | 86 | 8 |
باران | | 3 | 66 | 1 |
نور | | 2 | 70 | 1 |
یارم به تمنای هری فر بدرد | | 2 | 64 | 2 |
آن حال و حلیمت به چه زشتی لک و پیسه | | 3 | 63 | 3 |
دیوانه منم، عقل چرا گفت نکن؟! | | 3 | 71 | 1 |
صلوات | | 2 | 66 | 1 |
شاید بکنم حکم که دل یار شود | | 2 | 62 | 1 |
من هر سحری با سحری سوده بُدَم | | 1 | 76 | 4 |
این دل که تو بازیچه نمودیش دل است | | 3 | 82 | 10 |
خُردِه نَگیر | | 3 | 73 | 6 |
بماند.... | | 4 | 110 | 5 |
ناوی - به مناسبت روز نیروی دریائی | | 2 | 53 | 4 |
دکترکه توباشی.... | | 2 | 77 | 2 |
مادر | | 1 | 81 | 3 |
یلدا (شب چلّه) | | 1 | 58 | 1 |
فرمان و فریمان نکن ای داد و فغانم | | 3 | 110 | 2 |
خوشه ی انگور، خوشه ی پروین | | 2 | 74 | 1 |
یک شاخه گُل از خوشه ی مریم | | 1 | 60 | 1 |
یارم گل آسمان، زمینش بودم | | 2 | 56 | 1 |
گفت اَر نکنی طاعت من چوب رسد | | 2 | 47 | 1 |
بعد از هَلَکَت بوسه ی محبوب رسد | | 2 | 67 | 1 |
حَقَّت بدهد، لیک پس از مَرگِ پسر | | 2 | 53 | 3 |
یادت هست؟! | | 1 | 40 | 1 |
مهری و مهرش به مهر | | 2 | 48 | 1 |
ژرفای حمق چون که هزارش بگذشت | | 2 | 52 | 1 |
یادت هست؟!!! | | 3 | 65 | 3 |
در کشور عشقت همه عیّاش کند | | 3 | 52 | 1 |
راحت بنشین، تیرِ نگاهت نَشُدَست | | 2 | 52 | 2 |
او هم در کار عشق حاذق شده بود | | 2 | 51 | 1 |
شبنم بنشست و طرحِ دیبایت شد | | 2 | 50 | 1 |
روزی که کلاغ از من و ما قهر نمود | | 2 | 65 | 1 |
باد آمد و بوی عن برآورد، ببین! | | 2 | 51 | 1 |
این همه بَدمَست و هَچَل تَشکِ کجاست؟! | | 2 | 63 | 1 |
حاجی شوم ار روز به نوروز رسد | | 3 | 49 | 1 |
دیوانه نگویم که جنون حالَتِ عشق | | 2 | 45 | 1 |
میخواست بِزاید که بِرید اسهالی | | 2 | 45 | 1 |
آمد موسمی از بهارِ پاکِ ما | | 2 | 91 | 1 |
امروزو ببین ، روز خُجَستِه ، بِه نِکو (نوروزی) | | 3 | 83 | 2 |
الله بِه سَر شاهِدهِ او تاجِ سَرَم | | 2 | 62 | 2 |
دیگر نخورم گولِ تو ای زاهِدِ دِیر | | 1 | 65 | 2 |
دُنیا به سَرَم گَشت ولی هَشت نَشُد | | 1 | 45 | 1 |
گفتم که مَخور غَم، غَم از این خانِه رَوَد | | 1 | 53 | 1 |
بنفشه | | 2 | 48 | 1 |
بانگی که ضرار الضررش صبحِ اَزَل | | 2 | 42 | 1 |
هنگام غروبَش بِکِشَد زوزِة شُوم | | 2 | 63 | 1 |
باور نکنم | | 3 | 46 | 2 |
صد کوزه یکی دسته سبویش نزند | | 2 | 63 | 1 |
میخرمش | | 2 | 46 | 1 |
این معجزه از آن خُمِ شیراز بُوَد | | 2 | 43 | 1 |
یک دوست همانند تو جلاد، چرا؟! | | 2 | 57 | 2 |
گفتا که فقط نزد تو باریدم و لَرز | | 2 | 53 | 1 |
سرباز وطن | | 2 | 87 | 1 |
رِندی نکن اِی شیخ، تو ماهِر بِشدی | | 3 | 57 | 1 |
تو چرا سر به نماز آوردی | | 2 | 53 | 1 |
او دینِ مرا یِک شَبِه بَر باد بِداد | | 2 | 61 | 1 |
بشکن در شب قدر | | 2 | 47 | 1 |
با دوز و کلک خرد و مریدم شدهای | | 2 | 46 | 1 |
ای کاش تو قاضی بشوی | | 3 | 65 | 2 |
وحی آمده امشب تو رو رسوا نکنم | | 3 | 54 | 1 |
ای بر پدرش تف که شود دشمن یار | | 2 | 67 | 1 |
دلکم | | 1 | 40 | 1 |
وای از شب حرمان که خری خل بشود | | 1 | 40 | 1 |
یک عمر چریدی بز و بازیچه شدی | | 2 | 50 | 1 |
این جام می ات شهد شرنگ است مگر؟ | | 1 | 43 | 1 |
ای کاش که یک شب شب ماوای تو بود... | | 3 | 73 | 1 |
چاوش نظرش باد که بیداد شود | | 2 | 55 | 1 |
هرگاه نگهدار من ار منگ نبود | | 3 | 40 | 1 |
حاشا نکن ای نامه پدیدار؛ چرا؟! | | 2 | 47 | 1 |
وعده | | 2 | 36 | 1 |
گله در گیر تو بود ای.... | | 2 | 90 | 1 |
رازی که اگر فاش شود.... | | 4 | 60 | 1 |
او سنگ دلش بر دل من کوفته بود | | 2 | 48 | 2 |
انکار نکن، ایزد این خانه شوی ..... | | 3 | 43 | 2 |
تاریخ نخوانی خودِ تاریخ شوی | | 1 | 52 | 2 |
در کیش طمع | | 1 | 61 | 2 |
با عشق..... | | 1 | 68 | 1 |
گر اهل کنشتی به دلش آتش کن | | 3 | 36 | 4 |
حالا نی | | 2 | 39 | 1 |
ای آنکه خدای خطّ و مط اینجائی؟! | | 3 | 71 | 1 |
خرزهره و مرجان جمم اود کشند | | 2 | 45 | 2 |
دیشب من و خیام ز مستی گفتیم | | 3 | 49 | 4 |
خیام چو من آنچه تو را هست بدید | | 3 | 54 | 2 |
خیام و می اش کار به دستم دادند | | 2 | 77 | 2 |
خیّام، مگر فاصله ام کم شده بود؟! | | 3 | 73 | 2 |
منزلگه رامین | | 2 | 60 | 2 |
بشکسته دل ار سرّ دلش فاش شود | | 2 | 70 | 2 |
بی درد که نی هرچه در او هست شدند | | 2 | 87 | 2 |
با خویشم و خویشان خوش از خویش خودم | | 2 | 66 | 4 |
کیش بد اندیش مزن | | 5 | 78 | 8 |
از بس کس و ناکس به سرم نیست دگر | | 2 | 63 | 2 |
گل نادم و بلبل ز شقاقش گریان | | 4 | 88 | 10 |
توصیف می از مست شنیدم .... | | 3 | 53 | 4 |
در قافیه ام قرص قمر .... | | 1 | 49 | 1 |
قیمت سیبتان گران است خدا | | 3 | 69 | 4 |
بنوش | | 4 | 57 | 6 |
بخشودیم | | 2 | 69 | 5 |
باید که به چشمان تو عادت بکند | | 3 | 38 | 6 |
حکم لازم بکنیم | | 3 | 99 | 6 |
برای نازک دل من | | 2 | 51 | 4 |
به دنبال زر و درهمی | | 4 | 54 | 4 |
هلهله ای شیطانی | | 4 | 48 | 10 |
مپرس | | 3 | 38 | 3 |
من ساعت سعد آمدم اما... | | 3 | 50 | 6 |
سرد بخندید و ندید.... | | 3 | 60 | 6 |
شاعر که شوی.... | | 3 | 57 | 6 |
شعر شود.... | | 2 | 45 | 2 |
خاب رود خواب رود... | | 2 | 36 | 4 |
تا کلک خیالش ...... | | 2 | 27 | 2 |
گفت منم! | | 2 | 46 | 2 |
فکر ایاز است تو را | | 2 | 92 | 9 |
یا رب تو چه دانی که | | 1 | 25 | 1 |
ترسم دل او از گله آگاه شود | | 2 | 80 | 2 |
روح مرا ترک کند | | 2 | 25 | 4 |
باور نکنم...... | | 2 | 26 | 1 |
ما نیز ........ | | 1 | 17 | 1 |
مِی نیست چرا؟! | | 2 | 14 | 4 |
میخانه و می کار مرا زار نمود | | 2 | 33 | 8 |
آدم و همدم | | 2 | 26 | 2 |