خشکی لب دریا نشانه ی سخاوت نیست
می توان آواز را از گلوی بریده ی رود شنید
 
و انسان کتاب ها را نوشت تا برای تفسیر شوق مرجع معتبری باشد
اما شور معنایش همیشه هیجان نیست
مثلاً در جمله ی «دلم شور می زند» ...

اشک های غریبم راه افتاده اند
در کوچه های بی مهر پاییز
تا غروب را آشنا جلوه دهند
در تاریکی مسیر پیش رو
که تاریخ را زیر پایم ورق می زنند
این برگ های نیمه جان

کاش اینقدر بی توجه نمی رفتم
به دالان تنهایی...

باید که با غزل غم خود تازه تر کنم
تیری فرو به سرخی خون جگر کنم

از لا به لای سینه ی مجروح واژه ای
در شرح دوری وطنم در به در کنم

همچون کبوتری بدهم سر به دار عشق
از دین و شرع و مذهب و ایمان حذر کنم
...

صدای کلاغ
در تلاقی فکر با گرمای ظهر
بر سر دکل مخابراتی
سرسام انفجار مغز را
مانده بود
بر بساط سفره ی نیمروز
پهن کند
چنگال ها منتظر وعده
قاشق ها در وادی نگاه
هاج و واج
ماهی ها دلشان می خواست
خ...