نی من از نفس ناز تو آمد به وجود
عشق از صورت و آواز تو آ مد به وجود

گر چه در پرده شد آوای تو بی پرده بلند
چاوش شعر دل از سا ز تو آمد به وجود

مرغ خاموش و گلستان نفس خسته ی دل
تازه شد تا پر پ...

خنده ی نابجای دل می برد آبروی من
صحبت نا شکیب دل زد ره گفتگوی من

سا قی چشم مست تو جام خرد نمی دهد
تشنه ی عشق و رام تو ره نبردبه کوی من

کشته هزار و کبک را چشمه ی فتنه خیز تو
تر نشود ز جوی تو...

تو را بی پرده میخوانم که مستی نوشود از نو

جنون، آوارگی، زیبا پرستی نو شود از نو

شدم غرق خیالاتی که پایا نش نمی دا نم

بریزم دانه دردشتی که هستی نوشود ازنو

من ازلجبازی ات جزخستگی چیزی نفهمید...

پیش خومان باشد این صحبت سر بسته


دارم سخنی سنگین با صحبت سر بسته
فریاد نمی زیبد در نزد تو شا یسته

دیدم گل رویت را میزانی و موزونی
هر گز نشود چشمم از دیدن تو خسته

گفتم که شود لبهات با خنده...

هستم همه بر حفظ الف بای تو مشغول
چشمی به من و من به پریسای تو مشغول

منهای تو یک بیت مرا مشق غزل نیست
جمعیت ما نیست به منهای تو مشغول

درنفی تو جمعی و گروهی پی اثبات
هرطایفه برنقش تولای تو ...