در گیر و دار این خزان زدگی
و در این وانفسای حضور
چون درخت فرتوت و بی برگی
که ساقه های نحیفش را
به تازیانه طوفان سپرده باشد
و برگهایش تاراج باد بی رحم خزان
شده باشد.
مانده ام درمانده و مستاصل
و در اع...

چه شبهایی که با یادت غم دل در سبو کردم
هزاران خون دل خوردم به خون دل وضو کردم
گهی نالان به هر سویی گهی افتان و گه خیزان
به هر دردی ز سودای سر زلف تو خو کردم
چو گم گشت آن مه  رویت هلال طاق ابرویت
به ه...

ما دست رد به سینه دنیا نهاده ایم
پارا به روی هر چه تمنا نهاده ایم
فارغ ز بی قراری ایام‌ و روزگار
ماکار این جهان  به جهان وا نهاده ایم...