رسولی خروشان

من از آسمان دلگیر نمی‌شوم
که گاه می‌بارد
گاه نمی‌بارد
گاه طوفان به پا می‌کند
شقایق‌ها را با خود می‌برد
لاله‌ها را از ریشه می‌کند
رودها را گل‌آلود
خروشان
حتی صدای اقیانوس آرام را درمی‌آور...

رسولی بی غزل

گذار مهربان‌ترین غبار را ببین
کنار خالی پروانه‌های بی‌باغ را ببین
منم گلی که سر به باد داده‌ام
مرا سوار بهار باد ببین
چنین پیاده سوار بادم
غبار راه بی‌عبور را ماهم
بیا ببین
تن سیاه شب زم...