نقال ها که نغمه‌ی تر دارند
از شرح پشت پرده حذر دارند
.
تهمینه های شعر پر از سوگم
سرخاب خون و داغ پسر دارند
.
در ارث پر غرور پدرسالار
سهمی به جز سکوت مگر دارند؟
.
چون اشک بر مزار جوان مرگان
از حرص خاک ...

چون روزگار بر گل پیشانی‌ام نوشت
در من کمی خمیره‌ی منصور بودن است
با خود کسی که ناف مرا می‌برید گفت
این مستعد وصله‌ی ناجور بودن است
.
آری! درست در دل میدان شهرتان
من را نماد سنگی گستاخی‌ام کنید
قدر از ...

بر بوم لحظه غصه سرآمد کشیده ام
از زخم چشم آن که نیامد کشیده ام
.
آغشته بود خنجر پشتم به زهر عشق
از دوست نارفیقی بی حد کشیده ام
.
ناجورچین زندگی‌ام چفت و جفت نیست
خود را شبیه قطعه‌ی مفرد کشیده ام
.
بر ...

به کهربای دو چشمت قسم که من هر بار
نگاه روی تو کردم ترانه ای جوشید
بریده ام رگ دستم به جای نارنجُ
دل از تراوش خون عاشقانه ای نوشید
.
تو در خیال من آن پهلوان تنهایی
که غصه های دلش را کسی نمی داند
بچرخ!...

هرگز برای جانم التماس...نه!
خواهش هم نمی‌کنم
.
اگر در مجمع خدایان حکم مرگ گرفته‌ام
بی‌‌نیاز از شش شب و هفت روز آزمون بی‌خوابی
بی‌واهمه
آماده رفتن به جهان زیرینم
.
کسی چه می‌داند!
شاید آنجا دیگر مردی
ب...