چه زیبا گذر کردیم از این زندگانی
که با تو پرنگ شده بود غنچه های سرخ تابستانی
کاش مرا همراه خود برده بودی
یا که اول به رفتن من رخست مینمودی
چه سخت جدایی بود از تو ای پدر
کوهی رنج نصیب من ماند از این د...

هر بیت گویای احوالم که بود
هر قافیه تمثیل احوال تو بود
صبر من ز صبر جهان کاسته بود
کاش تمام مثنوی های جهان در وصف تو سروده بود
قلبِ من صدها شعر مثنوی تقدیم تو کرده بود
غزل تمام اشعارم با اسم تو ردی...

باز صدای دلنوازت برایم نغمه سرایی میکرد
تا که صدایت قطع شد
خورشید دلم غروب میکرد
در غروب پاییزی نگاهم،
با حضورت بهاری دل انگیز طلوع میکرد
نفس های پاییزم بخاطر وجودت چه بیقراری میکرد
شاخه درخت پاییز...

یک بار دگر باز طلوع کردی
باز به دیدارت مرا نائل کردی
صبری که ز دیدارت داشتم
تاشنیده شد صدایت، باز مدهوشم کردی
باز مرا پشت لبی پر سکوت صدا کردی
تا که هوشیار شدم، باز با چشمانی خیره مرا محو تماشایت کرد...

وابسته مباش به این هستی
وابسته باش به آنچه هستی
یک روح از خدای هستی ،در تو دمیده شد که حال هستی
مدیون نباش به انسانهایش
مدیون باش به خدای هستی
مباش ناامید از این جهان هستی
تواناتر از خدا که نیست در ...