با گریه دست کودکش را بوس می کرد
نذر سپاه حضرت قدوس می کرد
عباس را ...عباس نامیدش خداوند
زیرا که با شیران خود مانوس می کرد
بس زمزمه در گوش او می گفت کرار
او را به دشت کربلا مبعوث می کرد
بعد از گذ...

تا به کی بی تو به هر فاصله تبعید شوم

یا که هر دم به تب خاطره تهدید شوم

بس که دل دیده جفا در ره عشقت به خدا

قدمی حوصله کن مرجع تقلید شوم

بغض یک کوچه ی بن بست حوالی تو ام

به نسیم نفست یک ...

داغ دیدم ؛ سوگوارم ؛ خنده بر من نارواست

مرگ دارد می رسد شاعر به دردی مبتلاست

مثل یک مادر که طفلش بر سر زا رفته است

حاصل عشقم به یغما رفته عمرم بر فناست

تازگی ها هر کسی از راه می آید به این...

رفت بی فرصت که می در باده اش از خم کنم
گفت می باید که طاقت طعنه ی مردم کنم
تا رها گردم ز این سیلاب تهمت هایشان
حاضرم حتی تحمل نیش هر کژدم کنم
دیدمش در یک خیابان شلوغی با رغیب
سعی کردم در تلاطم ها...

درد یعنی چو قناری به قفس خو بکنی
لاجرم در قفست ترک هیاهو بکنی
جگرت سوخته باشد ز تمنای کسی
بال بالی بزنی دست دلت رو بکنی
پیچ و تابی بخوری پای بکوبی به زمین
رقص پا ناله کنان شیوه ی باکو بکنی
زخم ی...