روزیِ شیعه به انفاق طرب می چسبد
چون گداییِ شهنشاه عرب می چسبد
هر زیارت جایِ خود دارد ولی آقا به من
صله در سیزده ماهِ رجب می چسبد
روزه باشی و عطش،،،چله ی گرما باشد
ذکرِ عباسِ علی شاه ادب می چسبد
...

با نگاه شرقی ات یک شهر شاعر می شود
مجمعِ دیوانگان در دِیر دایر می شود
خلقتِ چشمان تو از بهترین اعجاز بود
بی ذوق آنکه با چنین اعجاز کافر می شود
بی جهت لبخند تو اینگونه طراحی نشد
هرکه لبخند تو دید ...

تومور

قصه ام...
قصه ی یک بیماریست...
که جوابش کردند...
و پزشکان گفتند...
بگذارید که راحت باشد...
مادرم فکر می کرد..
باز سرما خوردم..
باز هم بر سر من داد کشید...
پسرم باز چه کردی با خود...

ای شهیدی که نوای ظفرت می آید
عطر معراج ز سمت سفرت می آید
من شنیدم دم رفتن تو به مادر گفتی
باشد آماده،  مهیا خبرت می آید
پدرش کو نشانم به قلندوش همه
چقدر نام شهید بر پسرت می آید
گفته بودی که در ا...

دل به جز اشک و فغان حربه ندارد دیگر
اخمِ تو دار من است چوبه ندارد دیگر!
همچو بغضِ نو که تا مرزِ شکستن رفته
روحِ من طاقت یک ضربه ندارد دیگر
همه همدست شدند پنبه ی من را بزنند
بینوا این دلِ من پنبه...