تو علامت سئوالی توی ذهن ساکت من
که جواب یک نیازی به وجود عاشق من
تو چه ساده و صمیمی چو زلال چشمه ی عشق
که زدودی این عطش را ز کام تشنه ی من
تو بگو کدام اعجاز به جان من نمودی
که تو را باورت کرد این دل ...

نگاهم با نگاه گل گره خورد
چه زیبا بود نگاه گل چه گویم
که زیبا تر از آن موجود زیبا
همان حسی که میداد بر وجودم
که بوی عطر او بر هر مشامی
که نم نم بارد آرامش به روحش
ببین آن گل که در گلدان خیره است
هزارا...

دیدم که گل به نگاهش به من اشاره داد
گفتا که خالقم مهر مرا به دل تو حواله داد
آبی به پای من بریز رفع عطش کنی
آبی به پای او ریختم به خنده گفت
زیبائی منو ،دست سخاوت به تو زمانه داد
چون گل که خیره بنگرد ...

ماندی به تحیر ی در این دور و زمان
هر با ر حقیقتی به تو داده نشان
دوری به تو داد آنچه ، میلت بود است
در دور دگر ،گرفت از دست تو آن
........................................................................

به شیر ،تو ،مهری بود به جان جاری گردیدش
توان زندگانی را به شکلی خاص بخشیدش
که با جانش عجین گردید گویا جان نوزادش
که لحظه لحظه ی عمرش صرف او گردیدش
نهالی بود او را کاشت به باغ زندگانیش
که عمری چشم کشی...