آسمان از چشم اَبرش اشک می بارد
بس خیابان های میهنم غمناک
جاودان تابوت
برنگ سرخ خونی پاک
هان . . دژخیمان غارتگر
از تبار مار دوشان
مست از قدرت
مسلسل هایتان وحشی
میرسد بر آسمان ف...

اگر ز خون جگر پُر شود پیاله ما
بگوش خصم نخواهد رسید ناله ما

صدای ناله ما آن زمان بگوش رسد
که خون خصم لبالب کند پیاله ما

هزار سلسله گر دست و پای ما بندد
بظلم تن ندهد یک تن از سلاله ما

حدیث داغ دل ...

.........
دیدی که دوست عهد مودت شکست و رفت
بشکست عهد و رشته الفت گسست و رفت

شد خام و روی دست طمع خورد لاجرم
خائید از ندامت خود پشت دست و رفت

از پا نمی نشست که آرد به چنگمان
دست خدا قوی شد و از پ...

نه... نه ، نمی‌توانم باور کنم که این شهر
شهر من باشد
شهر من
شهر گل های شقایق و دل های عاشق است
شهر من جایی برای زمین خوردن ندارد
شهر من شهری‌ست
به لطافت پوست شب که . .
باران لطافت ...

من از زلال غم آلود مهتاب
از دشت بیکران سکوت
آیا به روشنایی خواهم رسید ؟
. .
شب در حصارهای بلند سنگی خشم
در عمیق خویش
به بندم کشیده است
. .
دورم ز مهربانی روزهای خوب
نشنیده ام صدای گرم نوازشی
نشنیده ا...