«در عجبم»
از این همه روباه زمان در عجبم
گرگی که چنان گشته شبان در عجبم
از ماهی لب تشنه میان دریا
از رنگ کبود آسمان در عجبم
از این همه خار و خس که روئیده به باغ
از لاله ی در باغ خزان در عجبم
تس...
«اندیشه ی نو»
نوروز آمد کی شود نو خانه ی ما
آتش زده اندیشه در کاشانه ی ما
اینجا نمی بینم دلی سرشار از عشق
از باده پُر باید شود پیمانه ی ما
رندان کجا رفتند اینجا شام تار است
خالی شد از مستان ب...
«عشوه ی گل»
گل عشوه مکن که آتش جان شده ای
آوای خوش مرغ هَزاران شده ای
چون باد صبا وزد به گیسوی پریش
با زلف پریشان شده رقصان شده ای
آتش زده ای به خرمنم وقت سحر
در شام دلم ماه فروزان شده ای
گرم...
«مسیر عشق»
ای تیغ بُران سر بریدن کار ما نیست
جلّاد بی رحمی شدن معیار ما نیست
دُردانه ی دل را مکن غمگین ز کینه
جز گوهر دُردانه در بازار ما نیست
این جام دل پُر می شود از باده ی عشق
در گوشه ی میخ...
«سرما»
از این همه بیداد می ترسم
از زوزه های باد می ترسم
از بغض مانده در گلو امروز
فردا شود فریاد می ترسم
از زخم جانِ خورده زان شیرین
ازتیشه ی فرهاد می ترسم
باغی خزان گردیده جنّت نیست
از این هم...
تبلیغات
