محمدهادی صادقی

اندیشه ی نو

ارسال شده در تاریخ : 01 فروردین 1403 | شماره ثبت : H9428716

«اندیشه ی نو»

نوروز آمد کی شود نو خانه ی ما
آتش زده اندیشه در کاشانه ی ما

اینجا نمی بینم دلی سرشار از عشق
از باده پُر باید شود پیمانه ی ما

رندان کجا رفتند اینجا شام تار است
خالی شد از مستان ببین میخانه ی ما

صیّاد خود صیدی شده زندانی جهل
مرغی نباشد تا خورد از دانه ی ما

غم دارد این دل دیده هایش غرق خون است
بار غمی را می کشد این شانه ی ما

با تیغ کین آلاله ها را سر بریدند
در این خزان خشکیده شد ریحانه ی ما

ریگ بیابان قیمتی گردیده امروز
دیگر نباشد قیمتی دُردانه ی ما

ما در کلاس درس خود مردود گشتیم
درسی شود آینده این افسانه ی ما

گر شمع سوزانی فروزان باشد امشب
شاید بچرخد گِرد آن پروانه ی ما

ای «مخلص صادق» رها کن فکر دیرین
ورنه شود ویرانه جانا خانه ی ما

سه شنبه ۱۴۰۲/۱۲/۲۲